En dan… een speld
Zaterdag 28 maart 2015. Na veel geregel, want de kinderen hebben ook ieder hun eigen programma, is het mogelijk om naar de Algemene Leden Vergadering van de LBvR te gaan. Spannend, want de Ritueelbegeleider van het jaar wordt benoemd en ik ben genomineerd.
En dan, na een prettige vergadering, krijg ik van Wianda van der Pluijm, een prachtige zilveren speldje opgespeld en ben ik Ritueelbegeleider van het jaar 2015! Een jaar lang mag ik boegbeeld van onze vereniging zijn en het mooiste vak van de wereld promoten… Hoe ga ik dat aanpakken?
We zijn anderhalve maand verder. Via Facebook heb ik enorm veel positieve reacties gekregen, de locale pers heeft de benoeming opgepakt (een halve pagina in het plaatselijke weekblad, enkele dagen op de kabelkrant) en ook de landelijke pers laat van zich horen. Zowel in Brancheblad Uitvaartzorg als in Vakblad Uitvaart prijkt een foto, die overigens gemaakt is tijdens de fotoshoot die de LBvR organiseerde.
Ondertussen blijf ik genieten van het werk dat ik mag doen. En, omdat ik graag iets terug doe voor jullie vertrouwen, maak ik jullie dit jaar deelgenoot van mijn bevindingen via deze column. De benoeming door collega’s is voor mij belangrijk. Het is de bevestiging dat ik mag zijn wie ik ben. Als ritueelbegeleider ben ik namelijk vooral gewoon mezelf, zonder toeters en bellen. In dit vak ben ik thuisgekomen!
bron: Nieuwsbrief Landelijke Beroepsvereniging voor Ritueelbegeleiders, 20 mei 2015