Een speciale uitvaart

Afgelopen week mocht ik de uitvaart begeleiden van een meneer met het syndroom van Down. Meneer woonde al jaren in een woongroep in Nijmegen. De bewoners van het huis varieerden van mensen die veel ondersteuning nodig hadden, tot mensen die overdag gingen werken in speciale werkplaatsten. De begeleiding van de woongroep was nauw betrokken bij de voorbereidingen. De familie nam het standpunt in dat de medebewoners voor meneer net zo belangrijk waren als zijn familie. De dienst moest dan ook voor hen goed te volgen zijn. Samen met begeleiding en broer zocht ik naar een vorm die voor iedereen goed te volgen, maar niet kinderachtig was.
De plechtigheid was het een speciale ervaring. Het was ontroerend hoe de medebewoners hun begeleiders die geemotioneerd waren troostten. Erg mooi was het hoe een medebewoner speciaal voor meneer een lied zong. Drie coupletten, helemaal van buiten en toonvast.
Als dank voor mijn inzet kreeg ik na de dienst een dikke knuffel van een huisgenoot van meneer. Een mooier compliment had ik niet kunnen krijgen.