Leef je droom
In de kerstvakantie leefde zoonlief in een magische droomwereld. Hij mocht meespelen in de kerstshow van Toverland. Een show waarin een kleine goochelaar transformeert in zijn oudere zelf. Een magisch verhaal waarin Peter Eggink vertelt hoe hij er als klein jongetje van droomde een grote goochelaar te worden, hoe hij bleef dromen en oefenen en hoe magisch sneeuw voor hem was en is. Een verhaal gevuld met goocheltrucs en illusies, waarbij je niet begrijpt wat je allemaal ziet. Een verhaal met een mooie boodschap: “Blijf dromen, want dromen komen uit.”
Als trotse mama was ik bij de optredens aanwezig, me verbazend over de goochelkunsten van Peter en de manier waarop hij het publiek meeneemt in zijn verhaal. Hoe bijzonder wanneer je zoiets kunt en mag doen!
En toen besefte ik dat datgene wat ik doe veel lijkt op wat Peter doet. Net als hij door de eerste muziek en met het decor een magische sfeer schept, schep ik bij een afscheidsdienst een bijzondere sfeer in de muziek en in de woorden waarmee ik mensen meeneem in het verhaal van de overledene. Door datgene wat ik zeg geef ik mensen de ruimte het gevoel van nu, het gemis, te ervaren en neem ik hen mee terug in de tijd. Terug naar mooie momenten die ze met hun dierbare meemaakten.
Waar Peter goocheltrucs gebruikt om mensen te verbazen en het verhaal diepgang te geven, breng ik door handelingen, rituelen, de overledene nog dichterbij. Kaarsjes aanmaken, omdat oma dat altijd deed; bloemen geven, omdat opa zo van tuinieren hield.
Wanneer het nu is beleefd en er is teruggekeken naar vroeger, geef ik mensen graag een troostende of hoopvolle boodschap mee: Herinneringen gaan nooit verloren, liefde blijft bestaan over de grens van de dood, “enne gojje meens blieft aaltiëd laeve.”
De jongensdroom van Peter Eggink kwam uit, zoonlief leefde in een droom en ook ik ben zo’n geluksvogel. Ik mag doen waarvan ik droomde: er zijn voor andere mensen, samen een laatste mooie herinnering aan iemand die je mist maken.